3 października 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozpatrywał skierowane przez Sąd Okręgowy w Warszawie pytanie prejudycjalne dotyczące tzw. kredytów frankowych. Tysiące ludzi, którzy znaleźli się w pułapce finansowej spowodowanej niekorzystnymi dla konsumentów, choć stosowanymi powszechnie, klauzulami waloryzacyjnymi, czekało na to orzeczenie.
Sprawę rozpatrywano na kanwie zawartej w 2008 r. umowy kredytu hipotecznego – jego wartość została wyrażona w polskich złotych, ale indeksowana do franka szwajcarskiego. Funkcjonowanie umowy oparte było na postanowieniu umożliwiającym bankowi przeliczanie wypłacanych konsumentom w PLN środków na CHF według wewnętrznego, bankowego kursu kupna PLN-CHF z jednoczesnym obliczeniem miesięcznych rat płatnych w PLN według wewnętrznego kursu sprzedaży PLN-CHF.
Konsumenci wnoszący pozew do Sądu Okręgowego w Warszawie argumentowali, iż usunięcie z umowy kredytu wyżej opisanych abuzywnych klauzul waloryzacyjnych powinno prowadzić do uznania jej nieważności lub dalszego jej wykonywania, ale w złotówkach i w oparciu o korzystną stawkę LIBOR (jej stosowanie nie jest przewidziane dla kredytów złotówkowych).
W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie zdecydował się na zadanie Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne, aby ostatecznie przesądzono, jakie powinny być konsekwencje stwierdzenia abuzywności klauzul waloryzacyjnych zawartych w kredytach frankowych. Sąd przede wszystkich dążył do określenia, czy umowa może być na tej podstawie unieważniona, czy może być uzupełniona na podstawie ogólnych przepisów prawa krajowego oraz czy niekorzystna sytuacja konsumenta po wydaniu wyroku może sprzeciwiać się unieważnieniu.
Trybunał wydał wyrok potwierdzający słuszność utrwalającej się w Polsce silnej linii orzeczniczej sądów powszechnych. Stwierdzono, że umowa kredytu frankowego po usunięciu z niej abuzywnych klauzul indeksacyjnych nie może być uzupełniana na podstawie ogólnych przepisów prawa krajowego, a jednocześnie, że nie ma przeszkód w jej unieważnieniu. Trybunał podkreślił także decydującą w tym zakresie rolę konsumenta, której sąd nie może ograniczać troską o sytuację finansową po wydaniu wyroku. To korzystne rozstrzygnięcie dla poszkodowanych przez umowy kredytów frankowych, a fakt, iż zostało wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, powinien poskutkować ujednoliceniem podejścia polskich sądów w sprawach tego typu.
Treść orzeczenia potwierdza słuszność argumentacji, którą z powodzeniem stosuje się od kilku lat w sporach z bankami. Jeśli rozważają Państwo złożenie pozwu w związku z zawartą umową kredytu frankowego, zachęcamy do skorzystania z profesjonalnej pomocy prawnej – mimo korzystnego orzeczenia Trybunału, każda sprawa wymaga profesjonalnej i indywidualnej analizy, która pozwoli na ustalenie toku działania dla konsumenta.
