Pozwy frankowe są problematyczne ze względu na kwestię określenia dochodzonej kwoty w ramach nadpłaconych rat kredytu bądź też zawyżonej wartości spread’u. To, w jaki sposób takie przewalutowanie raty kredytu frankowego ma się odbyć, zostało przedmiotem obrad Sądu Najwyższego, który dnia 14 lipca 2017 roku (II CSK 803/16) wydał wyrok stwierdzający, że pomóc w tego typu sprawach może prawo wekslowe wraz ze swoimi przepisami.
Na czym polega dokładnie problem zwrotu nadpłaconych rat? Wynika on głównie z tego, że podczas dochodzenia od banku kwot z tytułu klauzul niedozwolonych, stwierdzone muszą zostać następujące 2 okoliczności:
Drugi przypadek jest i tyle przysparzający kłopotu, że podczas takiego dochodzenia wykorzystana zostaje luka polegająca na tym, że nie istnieje jednoznaczna ścieżka prawna określająca, na jakiej podstawie kurs waluty spłaty obliczyć.
Sąd Najwyższy określił, że w miejscu klauzul niedozwolonych stosowane mają być normy i przepisy prawne. Wyróżniony został m. in. artykuł art. 358 § 2 k.c., który przewiduje, że określenie wartości waluty powinno odbywać się podług średniego kursu ogłaszanego przez NBP. Biorąc pod uwagę jednak fakt, że ów przepis w życie wszedł dopiero w roku 2009, rozwiązanie to aplikuje się wyłącznie do kredytów wziętych właśnie po zalegalizowaniu tejże ustawy. Prawo nie działa wstecz, co oznacza, że zapisu tego nie stosuje się do kredytów wziętych wcześniej.
Jeśli chodzi zaś o umowy zawarte przed 2009 rokiem, Sąd Najwyższy zaleca, by pod uwagę wzięte zostały postanowienia stron oraz ich wola. Tak więc w głównej mierze, stosując się do tej wytycznej, zastosowanie znajdują wartości, które ustanawiane są wg tabel kursowych banku, ale wyłącznie w sytuacji, w której takie postanowienie nie zostało w procesie ze skutkiem zakwestionowane.
Jeśli wyróżnione powyżej rozwiązania nie mogą zostać zastosowane, Sąd Najwyższy uznał, że na drodze analogii może zostać zastosowane prawo wekslowe, a konkretniej art. 41 tej ustawy. Przepis mówi, że jeżeli weksel wystawiony był na walutę, która nie jest walutą miejsca płatności, to suma wekslowe może być zapłacone w walucie krajowej według jej wartości w dniu płatności.
W praktyce oznacza to, że wysokość kwoty raty kredytu wziętego w walucie innej niż PLN zostaje określona na podstawie kursu NBP w dniu płatności. Zatem ostatecznie zapłata i tak powinna nastąpić w wartości określonej podobnie jak w przypadku art. 358 § 2 k.c.
